Vogels in de tuin

De lente is in aantocht, drukte van belang in de tuin. De koolmeesjes vliegen achter elkaar aan, maken elkaar het hof om vervolgens achterin, tussen de rode kornoelje en de glansmispel weg te duiken. Verder houdt het roodborstje de wacht onder de laurierkers en rhododendrons. Iedere soortgenoot of vogel met ongeveer dezelfde grootte wordt verlaagd. En dat voor zo’n klein beest.
Onder dezelfde struiken hippen de vinkjes rond, zie ik af en toe een heggenmus, en woelt de merel tussen de blaadjes en boomschors op zoek naar eten. Mits het roodborstje niet in de buurt is natuurlijk.
Naast ons heeft de buurman op een meter of 30 een grote loods staan van een flinke afmeting. In de dakgoot en tussen het dak en windveren leeft een familie Kauw. Deze beesten doen mij altijd aan de Wizard of Oz denken, van die zwarte beesten op brommers die de dienst uitmaken in de parkeergarage. En Diana Ross maar rennen.
Deze familie Kauw maakt hier ook de dienst uit als ik iets van voer heb gelegd op de voederplank. Vaak wat pinda’s en zonnebloempitten. Ik hoop dan dat alle vogels wat mee kunnen pikken, maar als familie Kauw met zijn vijftienen aankomen dan is er geen enkele andere vogel meer in de buurt. Kan mij voorstellen, ze heten niet voor niets Kauw.
Meestel is er een zo slim om op het randje te hangen, om vervolgens met zijn snavel zo veel mogelijk pitten links en rechts van het plankje te smijten. De gehele familie Kauw hipt dan rond op de grond en doet zich tegoed aan alles wat op de grond valt. Beetje bekvechten en eten, en hop daar vliegen ze allemaal naar de dakgoot aan de overkant.
Als ik een beetje de tijd neem, kijk ik met de verrekijker rond in de oude eikenbomen om andere vogels te spotten. Dan kom je al een aardige verzameling tegen die ook rond het huis leven: pimpelmees, grote bonte specht, groene specht, boomklever, boomkruiper, de gaai, eksters, houtduiven en tortelduiven. Die landen af en toe in het gras (kwikstaartjes, spreeuwen en zelfs een gezin scholeksters) of de heesters in de tuin.
En wat je dan iets verderop tegenkomt in Bloeidaal? Bijvoorbeeld de putter en staartmees. Beide gezien, waarbij het puttertje mij doet denken aan de Goldamadine. Deze prachtig gekleurde vink uit Australië had ik vroeger in mijn voliere (gelukkig besef ik nu dat vogels in de vrije natuur moeten vliegen), afgelopen zomer liep ik een rondje Bloeidaal en zie je het putterje (distelvink). Niet voor niets dat daar een schilderij door Carel Fabritius van is gemaakt dat in het Mauritshuis in Den Haag hangt.
